Ingrid Tempert: “Ik geniet ervan het uiterste uit mezelf te halen”

Ingrid is wielrenster bij SwaboLadies.nl, waar ze het erg naar haar zin heeft. “Ik was altijd duatleet, maar in die sport zijn niet veel wedstrijden, ik wilde meer”, vertelt ze. “Mijn broer heeft me aangestoken met het triatlonvirus, met als doel een Iron Man te realiseren. Helaas kreeg ik last bij het lopen, waardoor ik genoodzaakt was te stoppen.”

Liefde voor het wielrennen

De liefde voor het wielrennen had Ingrid al jaren, maar pas toen ze met de triatlons stopte en haar vriend leerde kennen, die wielrenner is, durfde ze voor deze sport te kiezen. “Op dat moment dacht ik: als ik de stap nog wil maken om vol voor het wielrennen te gaan, dan moet ik het nu doen. Wielrennen is learning by doing. Ik heb de ambitie gehad om profrenster te worden, om met sport mijn geld te verdienen, maar daarvoor ben ik te laat begonnen en gewoon niet goed genoeg. Het is een droom die maar voor weinigen is weggelegd.”

Crossloopjes

Nu de bladeren van de bomen vallen en het wielerseizoen is afgelopen, doet Ingrid af en toe mee aan een crossloop. “Ik woon in een prachtige bosrijke omgeving, in Lemele, onderaan de Lemelerberg. Je kunt hier heerlijk hardlopen. In deze tijd van het jaar heb je hier het Sallandse Cross Circuit, met allemaal korte crossloopjes van 5 en 10 kilometer. Ik kan er lekker op de fiets naartoe, doe een loopje en ga weer op de fiets naar huis.”

Leuke afwisseling

“In de winter vind ik het crosslopen een leuke afwisseling”, zegt Ingrid. “Tot en met december of januari ga ik ermee door. Als straks de voorbereiding op het nieuwe wielerseizoen begint, stop ik er weer mee, want ik heb het idee dat het hardlopen me minder snel maakt op de fiets.”

Geen wedstrijd hetzelfde

Op de fiets geniet Ingrid van de uitdaging van de wedstrijden. “Geen enkele wedstrijd is hetzelfde en je komt op de mooiste plekken. Ik vind het ook mooi dat wielrennen een sport is waarbij een wedstrijd niet binnen een halfuur klaar is. Ik ben een duursporter en een langere en zwaardere race werkt alleen maar in mijn voordeel. Je hebt meestal drie uren de tijd om van een wedstrijd te genieten, of eigenlijk om af te zien en het spelletje te spelen.”

Zoeken naar trainingsuren

Voorheen trainde Ingrid vijftien tot twintig uur per week. “Maar nu ik fulltime werk, is het zoeken naar uren om te trainen, helemaal nu het weer snel donker wordt. Ik haal nu rond de twaalf uur per week, en deze week in de herfstvakantie wat meer. Ik wil niet stil blijven staan of achteruitgaan, ik vind het belangrijk om vooruit te blijven gaan en mezelf te blijven ontwikkelen in de wielersport. Dus het gaat nog een zoektocht worden naar hoe ik mijn uren zo effectief mogelijk in ga richten om mijn persoonlijke doelen na te kunnen streven.”

Op het podium

“Ik ben erg fanatiek. Ik kan mezelf goed wegcijferen voor het teambelang, maar ik wil ook graag zelf goed presteren. Ik ben niet snel tevreden, zie altijd wel iets bij mezelf dat ik nog kan verbeteren. Het is mijn doel om als wielrenster een keer op het podium te staan, om één keer echt zelf te winnen op de fiets.”

De beste in een crossloop

In het crosslopen lukte dat al een paar keer. “In 2011 heb ik de eerste Run Bike Run Cross duatlon in Nijverdal gewonnen en in 2012 heb ik het EK crosstriatlon bij de recreanten in Noordwijk gewonnen. Helaas heb ik nu geen ATB meer. Vroeger won ik menig hardloopwedstrijd, maar met het wielrennen is daar geen sprake van. Dat maakt mijn drive om te winnen alleen maar sterker.”

Kippenvel

“Ik geniet er erg van om met de ploeg op pad te zijn. Er is altijd een goede sfeer met de meiden onderling en we hebben samen al heel wat mooie dagen beleefd. Afgelopen jaar zijn we naar Noorwegen geweest, dat was onwijs cool. En ik heb voor de eerste keer de Holland Ladies Tour uitgereden. Wat ik echt heel gaaf vond was dat ik tijdens de Ronde van Overijssel door mijn eigen woonplaats koerste en dat mensen aan de kant mijn naam riepen om me aan te moedigen. Daar kreeg ik echt kippenvel van.” 

Foto: Bart Raeymaekers